Z historii grotnickiej szkoły...

                  Motto: ,,Wyposażyć w korzenie i skrzydła..."

                                              

Niezwykłe są dzieje grotnickiej szkoły. Co prawda ta znana nam współcześnie (chodzi o budynek, miejsce i otoczenie) istnieje dopiero od 8 listopada 1965 roku (nie tak dawno minęło 47 lat, więc wielu z żyjących w Grotnikach i okolicach ludzi,  pamięta tamte dni sławy i dumy z nowej szkoły), jednak początki szkolnictwa w naszym najbliższym rejonie sięgają czasów bardziej odległych. Tych jeszcze sprzed II wojny światowej. Dzieci uczyły się wówczas w Kowalewicach oraz w Publicznej Szkole II stopnia w Jedliczach.

Z pewnością zainteresuje czytelnika tej krótkiej historii szkolnictwa w naszym obwodzie informacja o tym, jakich uczono wówczas przedmiotów. Otóż uczeń klasy V szkoły podstawowej otrzymywał np. w roku szkolnym 1938/39 na świadectwie oceny z następujących przedmiotów: język polski, arytmetyka z geometrią (tak się wówczas nazywała dzisiejsza matematyka), geografia, nauka o przyrodzie, rysunki, zajęcia praktyczne, śpiew i , uwaga, ,,ćwiczenia cielesne".  Ta zabawna dziś dla nas nazwa,  oznaczała oczywiście lekcje tak lubianego obecnie przez uczniów przedmiotu jak wychowanie fizyczne. Przed wojną jednak w tego typu zajęciach realizowano również elementy ćwiczeń o charakterze wojskowym, np. musztra, przemarsz, zbiórka.

Czas upływał...Po wojnie przybywało coraz więcej dzieci, nastąpił wyż demograficzny i potrzeba było dla naszego rejonu nowych rozwiązań w zakresie szkolnego budynku. Nowa szkoła wydawała się na razie nierealna. Postanowiono, iż w to w restauracji ,,Zameczek" w Grotnikach powstanie niewielka szkoła, licząca na początku około 40 uczniów.  Uczył w niej zaledwie jeden nauczyciel, zwany też kierownikiem szkoły. Spełniał on też często również  funkcję woźnego czy palacza. Po pewnym jednak czasie przeniesiono szkolne zajęcia do budynku o wyższym standardzie. Był to ośrodek kolonijny ,,Budowlani", który znajdował się przy dzisiejszej ulicy Rozrywkowej nad Lindą. Kierownikiem tej romantycznej pewnie szkoły ,, nad Lindą" został w roku 1955 Stanisław Karolak. W dalszym ciągu jednak budynek nie spełniał do końca ani warunków niezbędnych do prowadzenia wygodnej i przestronnej szkoły, ani też standardów bezpieczeństwa. A tymczasem w kraju wiał wiatr historii...

Zbliżała się ważna w dla polskiego państwa data - tysiąc lat istnienia. Od Mieszka I  - 966 do roku 1966.  I ludziom,  jak to bywa w takich ważnych momentach dziejowych,   rosną czasem skrzydła... Zaczęto realizować piękny plan ,,Tysiąc szkół na Tysiąclecie". Ta szczytna idea zaowocowała pięknym, nowym budynkiem w Grotnikach. Była to tysiąclatka numer 767. Zapamiętajmy tę liczbę. Ważna dla historii grotnickiej szkoły . Jako ciekawostkę podam informację, że nasza szkoła ma identyczny budynek jak Liceum Ogólnokształcące w Ozorkowie, znajdujące się przy ulicy Traugutta. Wiem to dobrze, gdyż pracowałem tam w latach 1994-1996. Wszystkie sale i ich rozmieszczenie identyczne. A to dlatego, że obie te szkoły budowano według identycznego planu. Gdy więc przyszedłem do pracy w grotnickiej szkole,  od razu poczułem się jak w domu...

Ale ad rem... Wspomniana Grotnicka Tysiąclatka została oddana do użytku 8 listopada 1965 roku. Historyczna to dla grotnickiej oświaty data. Zbliżała się zima... Wszyscy byli szczęśliwi. Koniec z ciasnotą, koniec

z chłodem w klasach, wreszcie warunki godne tej pięknej miejscowości i jej mieszkańców, a przede wszystkim dzieci, uczęszczających do nowej szkoły. A jej pełna nazwa brzmiała wówczas: Szkoła nr 767 – Pomnik 1000-lecia państwa Polskiego im. Władysława Broniewskiego. Warto zwrócić uwagę na przepiękne położenie nowej szkoły, w uroczym ponad stuletnim sosnowym lesie, przy ulicy Brzozowej, nieopodal pięknie wijącej się rzeki Lindy. Co więcej,  nowopowstała szkoła mogła liczyć na stałą pomoc finansową Łódzkich Zakładów Energetycznych. Była zresztą z tej współpracy obopólna korzyść, gdyż dzieci pracowników hojnej dla szkoły firmy korzystały z budynku szkoły podczas zimowych ferii i letnich wakacji.

W roku 1966/67 ośmioklasowa już szkoła liczy 10 oddziałów, zaś jej dyrektorem zostaje były kierownik ,,szkółki w ośrodku kolonijnym", Stanisław Karolak. Pracuje aż do odejścia na emeryturę w roku 1985. Warto oczywiście opisać szerzej jak bardzo poprawiły się w tym nowym obiekcie szkolnym warunki do pracy i nauki. Izby lekcyjne były wreszcie przestronne i widne. Zaczęły funkcjonować pracownie szkolne z prawdziwego zdarzenia. Działała aż ,,piłki furczały"  wygodna jak na tamte czasy sala gimnastyczna, tętniły życiem szkolna świetlica oraz stołówka, a nawet, uwaga, działał sprawny radiowęzeł, co było w ówczesnych czasach bardzo nowoczesnym systemem komunikacji wewnątrzszkolnej. Gdy dodamy do tego licznie działające organizacje i koła zainteresowań, mamy już niemal pełny obraz szkoły tamtych lat...

Warto więc wymienić członków tej pierwszej, historycznej rady pedagogicznej nowej szkoły:

1.            Dyrektor: Stanisław Karolak

2.            Jadwiga Koperska - nauczycielka języka polskiego i biblioteki

3.            Irena Pychyńska - język rosyjski

4.            Klara Przybył - historia, wychowanie obywatelskie

5.            Alicja Karlikowska - język polski

6.            Izabela Karolak - nauczanie początkowe, język rosyjski

7.            Anna Gogolewska - biologia

8.            Lucyna Surma - nauczanie początkowe, język rosyjski

9.            Aniela Maik - biologia

10.          Danuta Kobus-Dutkiewicz - nauczanie początkowe, spiew

11.          Jerzy Maksent - wychowanie fizyczne

12.          Jadwiga Kierzkowska - geografia

Wymieńmy też nazwiska osób,  dbających o czystość szkoły i smakowite wyżywienie: Stefania Janiak, Franciszek Modrzejewski, Helena Ciszewska, Sabina Sobór...

Łza się pewnie niektórym czytelnikom tej historii szkoły w oku kręci...Panta rei...Niestety. Wszystko płynie...

 

Dalej losy szkoły toczą się jeszcze dynamiczniej...

W roku 1977 następuje reforma polskiego szkolnictwa, a szkoła w Grotnikach przyjmuje nazwę Zbiorcza Szkoła Gminna w Zgierzu z siedzibą w Grotnikach. Rozpoczęto dowożenie uczniów również i z sąsiednich miejscowości i tak jest do dziś. Rok szkolny rozpoczynał się w tamtych czasach około 20 sierpnia, zaś kończył się w połowie czerwca. Liczba uczniów dochodziła do dwustu. Warto przypomnieć, jakie działały wówczas organizacje i koła zainteresowań:

1.            Koło Turystyczno-Krajoznawcze

2.            Liga Ochrony Przyrody

3.            Związek Harcerstwa Polskiego

4.            Szkolna Kasa Oszczędności

5.            Polski Czerwony Krzyż

6.            Towarzystwo Przyjaźni Polsko - Radzieckiej.......(i tutaj komputer misię zbuntował i zaczął niemiłosiernie buczeć, buuuuuuuuuuuuu)

7.            Koło Miłośników Poezji Władysława Broniewskiego, patrona szkoły

8.            Szkolny Klub Sportowy

9.            Koła: matematyczne, plastyczne,

10.          Spółdzielnia Uczniowska

11.          Biblioteka, świetlica, stołówka, przedszkole...

Uczniowie byli podzieleni na dwie grupy wiekowe:

- klasy I-IV jako Leśne Skrzaty

- klasy V-VIII jako Sztubacy

Każda klasa miała swoją nazwę i hasło, np. klasa V miała nazwę Kolumbowie ciekawi... Uczniowie odnosili szereg sukcesów w różnych konkursach przedmiotowych i recytatorskich. Dodajmy, iż w latach 1980 - 1990 dyrektorem szkoły był Jan Janiak, zaś od 1990 nieprzerwanie funkcję dyrektora szkoły (zmieniającej się zresztą organizacyjnie podczas reform ,,po drodze") pełni mgr Teresa Socalska.  Dzięki jej kreatywnym i nowoczesnym formom kierowania Szkoła w Grotnikach jest jedną z najlepszych i najbardziej bezpiecznych szkół w powiecie. Jesteśmy też dumni z tego, że możemy w naszej szkole pomagać dzieciom z Domu Dziecka w Grotnikach oraz dzieciom cudzoziemców, którzy znaleźli swój azyl w Polsce w obozie dla uchodźców w Grotnikach. Ale napiszmy jeszcze o kolejnych ważnych latach w historii szkoły...Warto odnotować, iż powrót do nazwy Szkoła Podstawowa w Grotnikach nastąpił w roku 1990, podczas pierwszego roku kierowania placówką przez Panią dyrektor Teresę Socalską. Warto przypomnieć tamte piękne chwile z dnia 4 września 1990 roku, gdy odbyła się uroczysta inauguracja roku szkolnego, którą rozpoczęła uroczysta msza święta  odprawiona w Sali gimnastycznej przez ówczesnego proboszcza ojca Stanisława Palińskiego. Wręczone przez ojca poświęcone krzyże, zostały zawieszone we wszystkich pomieszczeniach szkoły...Był to piękny i symboliczny zwiastun późniejszego wyboru obecnego Patrona szkoły...

W roku 1992 powstała ciekawa sportowa inicjatywa. Wykorzystano niezwykłe, leśne położenie szkoły i rozpoczęto organizację, dziś już słynnego,  Biegu Grotnickiego,  wówczas o Puchar Kuratora Oświaty, a już wkrótce - aż do dziś  - o Puchar Wójta Gminy Zgierz.

W roku 1999 kolejna reforma przyniosła szkole podział na dwie szkoły w jednym budynku. Powstała 6-letnia Szkoła Podstawowa w Grotnikach oraz 3-letnie Gimnazjum w Grotnikach. Obie szkoły weszły w skład Zespołu Szkolno-Gimnazjalnego, który podczas przepięknej uroczystości we wrześniu 2006 roku przyjął dumne imię Jana Pawła II. Pani Dyrektor Teresa Socalska przez cały czas modernizuje budynek szkoły. Inicjuje wraz z gronem pedagogicznym szereg ważnych pedagogicznych innowacji. Uczniowie szkoły realizują pod opieką nauczycieli szereg ważnych projektów, jak np. ubiegłoroczne projekty, ,,Pokochaj teatr"  pod kierunkiem mgr Andrzeja Lei oraz projekt realizowany przez mgr Piotra Gralaka, czy tegoroczny projekt ,,Zgadnij kto to" Co to? - Dydaktyczna gra edukacyjna" pod kierunkiem mgr Ewy Gontarskiej-Pawluczyk.  Wszyscy nauczyciele szkoły są bardzo mocno zaangażowani w proces dydaktyczno wychowawczy szkoły. Ważną rolę pełni wicedyrektor szkoły mgr Beata Lipiec. Rada pedagogiczna,  pracująca obecnie w szkole,  stanowi zgrany zespół ludzi,  świadomych różnorodności ról jakie pełnią w szkole, świadomych celów, zadań i tego, co w szkole najważniejsze. Kieruje nami ważna zasada, by wyposażyć naszych uczniów w korzenie i skrzydła. Nauczać ich w poszanowaniu tradycji i umożliwiać pełny rozwój uczniowskich talentów.

Andrzej Leja - nauczyciel języka polskiego